Beste lezers,

Allereerst dank voor alle leuke en lieve reacties.
Het is alweer donderdag 4 aug (18.00 uur), we zitten op het balkon van ons hotel met uitzicht over enorme mooie rijstvelden. Ik graaf in mijn geheugen
wat er de laatste dagen is gebeurd, om wat te schrijven. 1 ding is zeker. De tijd vliegt.... Er stond ook genoeg op het programma.
Dinsdag hebben we een vrije dag in Nanchang. Iets later opstaan en even niet op de tijd letten, is zeer welkom.
Na het ontbijt gaan we in de buurt van het hotel wandelen, we zien wel waar we uitkomen. Met de "businesscard" van het hotel in de pocket, en zoveel taxi's
hier, komt het vanzelf goed. De temperatuur liegt er niet om vandaag: 38 plus. Serieus, je raakt er aan gewend. Veel water drinken.

We lopen eerst een straatje in waar we in 2004 bij een van de vele ateliers haar chinese naam hebben laten kalligraferen. Ja waar was het ook al weer.
Niet meer terug te vinden.... Er wordt veel vernieuwd. Afbreken en nieuw bouwen blijkt goedkoper. Onderhoud/ renovatie is hier niet aan de orde.
Een luxe winkelstraat in/ uit, wat koele drankjes, willen we richting een plein lopen die we onderweg met Liung een keer gezien hebben (shopping Mall).
Maar het blijkt iets lastiger dan gedacht, na veel vragen en doorstappen komen we er. Even rondneuzen, kijken , kijken niets kopen :-), softijs van KFC en
we krijgen het idee om ook even naar het paviljoen achter het hotel te gaan waar we ooit zijn geweest. Memories..
We wagen ons door het drukke verkeer naar de overkant en houden een taxi aan om ons terug te brengen naar het hotel. Na dit ritje van 3 km en 15 minuten, reken ik
maar 10 yuan af met de chauffeur. Huh... € 1,35. Op naar het paviljoen, dit ligt pal achter het hotel aan de Gan rivier. Dit paviljoen is veranderd, moderner,
maar niet zo authentiek als in 2004. Er valt van alles te zien over de chinese geschiedenis. Maar helaas weinig tot niets vertaald in het engels, dus enige
fantasie is niet verkeerd.
Na dit bezoek gaan we eten bij restaurant DeLong waar we de eerste avond ook zeer smaakvol gegeten hebben. Een volledig chinese kaart en andere medewerkers
dan de eerste dag hier, vergt enige pantomime voor de juiste bestelling. Gelukkig zegt een chinese kip ook " tok tok " en een ei leggen is duidelijk en hilarisch.

Terug naar het hotel de koffers voorbereiden, morgen komt Liyung ons om 11.30 op halen.

Woensdag, stipt op tijd staan Liyung en de chauffeur klaar om ons naar het treinstation te brengen waar we met de hoge snelheids trein (2e keer) van 13.00 uur
naar Guilin reizen. Nu zitten we wel 1e klas, met meer been en zitruimte tov de vorige ervaring in de HSL. Met 309 km/h trekken de bergen als een decor aan ons
raam voorbij en rijden we 18.15 uur (1100 km verder) conform schema het station in Guilin binnen. 'Gelukkig' hebben ze hier geen lift of roltrap, dus een alternatieve
fitness training komt spontaan opzetten. Bij de uitgang staat Amy klaar met een bord 'Fam. Bickes'. 5 uur in de trein, en nu 2 uur in de bus naar Ping'an.
De kinderen zijn dapper en volgen ons zonder gesputter in deze vermoeiende trip. Petje af jongens.

De reis in het busje van Guilin naar Ping'an doet me sterk denken aan een soort Parijs-Dakar. Hoge snelheid, links en rechts inhalen, slechte verlichting,
veel getoeter, slechte vering, duidelijke gaten en kuilen in de weg, op het laatst weinig brandstof zodat de airco uitgaat om brandstof te besparen, en met open ramen
vervolgen we de weg tot aan Ping'an. We zijn er bijna. Het laatste stuk naar het hotel kan niet met de auto, maar zal lopend moeten gebeuren zoals in de gids vermeld.

De bus staat stil en de chauffeur laadt onze koffers uit. Het is goed donker, en Amy, de gids, pakt een zaklantaarn en vraagt ons of we toevallig
ook verlichting hebben......... hahaha nou niet echt. Tja een zo goed als lege smartphone, met een zaklamp app ??? Plotseling komen er 4 dragers aan waarvan 2
met manden op de rug. 2 mannen en 2 vrouwen. Zij binden onze zware koffers op de manden resp. op hun rug en beginnen te lopen. Helling op !! Ik vraag Amy vlug,
is this normal ? , its very heavy, i can do my own. Het blijkt voor deze dragers de normaalste zaak vd wereld. Het is een tocht over keien, trapjes, steegjes, en
bergop. We voelen ons niet echt fijn zeg maar, zoals je je voor kunt stellen. Maar goed, zoals eerder geschreven, het is een totaal andere wereld.
Zet je westerse bril maar af. In het hotel geef ik de dragers een goede fooi en bedank ze hartelijk voor het dragen van ...
Buiten is alleen het concert van krekels te horen, en wat lichtpuntjes. We zijn reuze beieuwd naar het uitzicht morgenvroeg. Een lekkere warme maaltijd, een douche
en goede bedden staan in deze volgorde voor ons klaar. In onze family-kamer kruipt een OVO (Ongeidentificeerd Vliegend Object) op de muur, die heel dapper door Silvya
met een tissue naar een andere lokatie wordt gestuurd. Welterusten.

Het is bijna 8 uur als wij na een goede nachtrust de gordijnen open doen, en getrakteerd worden op een geweldig uitzicht over de terrasvormige
rijstvelden op de berghellingen. Het is een prima hotel met een geweldige keuken. In dit dorpje van 800 inwoners zijn ong. 100 hotels !! en guesthouses,
aldus Amy. Begin oktober tijdens de feestweek, is er zelfs geen kamer meer te krijgen.
Na het ontbijt lopen we door het dorp naar beneden langs winkeltjes, open keukens, veel restaurants en allerlei verkopers. Wat is het hier geweldig mooi.

Vanmiddag zijn Jian en Dalong bij het hotel gebleven (chillen) en zijn Silvya en ik naar de twee viewpoints gelopen op de bergtoppen, "seven stars with the moon", en
"9 dragons and 3 tigers" om te genieten van een prachtig uitzicht. Het avondeten was weer lekker in het hotel. Op het terras , luisteren we nog even naar het concert
van nog meer krekels. Morgen om 10 uur haalt de bus (SUV) ons op, voor de trip naar Yangshuo. Foto's volgen.

Zai Yen.