Shanghai (2) (slot)

Hi,

Het is nu woensdagavond 10 augustus, nog 2 nachten, dan gaan we terug, via Wenen. De tijd vliegt voorbij, na 3,5 week is het ook mooi en fijn om huiswaarts te gaan.
Het is rond 9 uur en we gaan ontbijten in de Peacock hall. Een bijzondere zaal. Oud, authentiek, sjiek, mooi, bijzonder. Hier heeft de eerste stockexchange
van Shanghai plaatsgevonden. De zaal is prachtig in takt en wordt ook gebruikt voor bijeenkomsten, congressen, presentaties etc. Het ontbijt smaakt er iig niet
anders van :-) Het hotel lijkt wel een museum, overal hangen oude foto's met cinese en 'engelse' teksten, kunstwerken en referenties.
In een gerestaureerde ruimte (expositie) zien we idd foto's van Charlie Chaplin maar ook van Albert Einstein. Zij hebben hier ooit gelogeerd. Jeee.
Ook zijn hier veel tv-opnamen gemaakt voor diverse films, series aldus een illustratie / beschrijving.

We vragen een kaart bij de receptie en de aardige medewerker wijst ons oa de routes naar de Bund, de Jade Buddha Tempel, de Yu garden en
de Oriëntal Pearl Tower. We lopen eerst naar de Bund en vervolgens de Yu garden. De Bund is een promenade / boulevard langs de Huangpu rivier.
Het uitzicht vanaf de Bund op de overkant , oa Pearl Tower is erg mooi. Wat een architectuur, allemaal moderne gebouwen. Aan onze kant staan juist authentieke
oude gebouwen. Een groot contrast. Dat maakt het ook wel bijzonder. Fotooo'ss.
Het is hier warm, bijna 40 graden. Met flesjes water en de camera gereed lopen we de Bund af richting de Yu garden. Een parkje met daarachter het begin van de
oude originele chinese wijk. Ik zeg, een verschil van dag en nacht met de omgeving zojuist. Geen hoogbouw, geen bling bling, maar een gezellige drukte met tig
winkeltjes, eettentjes, en huisjes. Qua sfeer heeft dit onze voorkeur, beide omgevingen hebben zo hun + en -. Er is een groot verschil in China tussen arm en rijk
mbt welvaart. Ik weet niet wie er gelukkiger is hier, de boeren op het platteland en de mensen in de oude wijken, of de business people. Ik denk de eerste groep.

We lopen. kijken en kopen ook eea. Ons motto is, water blijven drinken. We lopen menig hoekje om en je komt in de woonstraat van deze ondernemers.
Van muggen heb je hier gek genoeg weinig last, wel van voorbij razende elektrische scooters. Je hoort ze niet, en merkt ze pas op als ze je bijna steken.
Sommige 'racen' al toeterend door de drukke straatjes. Waar is de vliegenmepper.... :-) Lunchen doen we bij een noodlesoup specialist, waar we een gekoelde schone
tafel spotten. Een gokje op de fotomenukaart met uiteenlopende bamisoep variaties, levert goed resultaat. Prima smaak, alleen veel te veel. Ze serveren grote porties.
Rond 16 uur is het wel ok, en pakken we een taxi naar het hotel. Ook deze taxichauffeur begint spontaan in het chinees tegen mij, kijkend naar Silvya en onze kinderen,
vanne .... hoe zit dat ?? Positief. Dat is wat ik er van begrijp, en op mijn vraag, of het in het engels kan, krijg ik een vriendelijk lachje. Wat zeker nee betekent.

Morgen gaan we naar de Jade Buddha Tempel en de Pearl Tower met de subway. Gezien onze ervaring in Beijing zal dat wel goed gaan. Ik post hierna ook de laatste fotos.
Ik wil iedereen nogmaals hartelijk bedanken voor het 'meereizen', en de leuke reacties ook namens Silvya, Jian en Dalòng. Vrijdagnacht ergens komen we terug op Schiphol.

Einde bericht. Over en sluiten maar.

Tot ziens ...

Shanghai

Goedenavond,

Welkom in Shanghai. We zijn net aangekomen vanaf het vliegveld in het Astor House Hotel. Een prachtig authentiek hotel uit 1846. Volgens zeggen heeft Charlie Chaplin
hier ooit gelogeerd. Shanghai is een enorme stad. Alleen al in downtown wonen maar liefst 18 miljoen mensen, en in de hele regio van Shanghai, 25 miljoen.

Eerst even terug blikken. Gigglingtree Yangshuo. Zondagavond. Voor de voorstelling van 20 uur hebben we kaarten besteld via de receptie.
Om 18.45 uur staat de bus klaar en we gaan samen met een ander nederlands gezin opweg naar het centrum van Yangshuo.
De chauffeur neemt ons mee naar de ticketoffice van het openlucht theater, waar het inmiddels krioelt van de bezoekers. We ontvangen de tickets en lopen
naar de ingang. Wat een groot theater. Met honderden zitplaatsen, alles is uitverkocht. Hele kleine kinderen mogen op schoot, en de iets grotere tot 1.40 m
kunnen zitten op een houtenstoeltje voor de plek van een volwassene. Wij hebben 8 plaatsen op rij, ergens middenin, recht er voor. Top.
95 % chinese bezoekers, rest europees.

Om 20 uur begint het, en ja de taal is een barriere, maar het visuele aspect van het verhaal is duidelijk maar lastig te beschrijven.
Wat PRACHTIG. (Astrid, helemaal eens)
Het decor bestaat oa uit de bergen op de achtergrond, meertje ervoor, en de oevers voor en rechts. En alles is perfect verlicht dmv spots.
Je moet het gewoon zelf zien. De lichtshow heet 'Impression Liu Sanjie' van producer Zhang Yimou. Hij heeft de opening vd Olympische Spelen in 2008
verzorgt met een lichtshow. Foto's volgen. Later op de avond om 22 uur, is een 2e voorstelling.
Terug naar het hotel gaat minder vlot, gezien het verkeer letterlijk "vast" staat.

Maandagmorgen is het zwembad nog favoriet bij Jian en Dalòng, en in de middag gaan we naar het centrum van Yangshuo. Na wat komische koehandel, handjeklap,
voor de taxi, stoppen we aan een hoofdweg in Yangshuo. Wandelend voorwaarts passeren we een markthal van "vers ongekoeld" vlees en vis.
We hebben een paar stappen naar binnen gewaagd, maar zijn toch maar rechtsomkeert gegaan. Ja deze tekst is helaas reukloos... :-)
Op de trottoirs verkopen veel boeren hun zelf geteelde groenten, en vervoeren dit dragend met een soort van lat over de schouder met 2 emmers / manden er aan.
Het is echt leuk hier langs te wandelen. Na een veilige oversteek met een loopbrug komen we in de West street.
Deze straat begint met een soort van wassenbeelden museum, waar een half gelukte vergelijking van Obama en dito Mr. Bean de mensen
naar binnen moeten lokken. ...
Verder tientallen winkels met souvenirs, speelgoed, cosmetica, electronica (drones), kunst, kleding, etc. en niet te vergeten nog meer eettentjes.
Leuk om te zien, en langs te slenteren.... en ook wat gekocht. Op straat proberen 'goochelaars' en drone verkopers hun waar te slijten.... mooi.

Na een tijdje, is het mooi geweest, en gaan we met de taxi (handeltje) terug. Bij het hotel genieten de kinderen van een patatje oorlog (nederlandse eigenaar) :-)
en wij van een chinese variant. Morgen gaan we naar onze laatste bestemming, Shanghai.
Dinsdagochtend, 6 uur op staan , koffers pakken, ontbijten, en om 7.45 vertrekken met de bus naar het vliegveld in Guilin.
Vanaf het hotel is het ruim een uur rijden over de tolweg.

Inchecken gaat vlot, en de vliegreis duurt bijna 2 uur. De vlucht verloopt prima.
Morgen gaan we Shanghai verkennen.

ZaiJian.

The Chinese word zaijian - zàijiàn (goodbye in Chinese)

Yangshuo

Hi,

Fotos zijn inmiddels gepost. Prachtige rijstvelden oa.
Vrijdagochtend 9.30 lopen we wederom met de hulp van de dragers tbv onze bagage naar beneden toe. Het busje is mooi op tijd, en vertrekken richting de Giggling Tree in Yangshuo. De rit is voorspoedig en lijkt gelukkig niet op de rally-rit vd heenreis.
In Yangshuo is het goed warm, gevoelsmatig warmer, hoge luchtvochtigheid. De omgeving, het Karstgebergte is erg mooi. We worden hartelijk verwelkomd en
Anna (chinese medewerkster) laat ons de kamers (familyhouse) zien. Het zijn 2 prima kamers (etages), de kinderen zitten boven ons.

Het complex is ruim opgezet. De lunch smaakt prima en het zwembad roept al voor een frisse duik. Er zijn hier allemaal nederlandse families, waarvan het gros ook een rootsreis maakt. Geoeg te praten ... Allerlei uitstapjes zijn vanaf hier ook te regelen. Morgen gaan we fietsen naar de Moon Hill. Goodnight.

Zaterdagmorgen; we eten ons ontbijt buiten voor de deur, en huren 4 fietsen. We fietsen naar de voet vd Moon Hill, mbv een routebeschrijving van foto's.
De Moon Hill is een bergtop met een groot gat.
Kan niet fout gaan. De route gaat over verharde en onverharde !! (fiets)paden, en door mooie natuur. Wat een vergezichten ..... De fietsen van Silvya en mij
hebben manden, perfect voor de flessen water, camera etc.... Het is bloedheet en veel drinken is een must. Onze kleding is al gauw nat.
De foto's van de routebeschrijving zijn erg duidelijk .

Onderweg is er veel te zien en te fotograferen. Zittend op een bambu-vlot over de rivier bv. Fietsen in de bergen, is goed te voelen......
Maar gelukkig ook weer heuvel af :-) Na goed 1,5 uur komen we bij de Moon Hill aan.
Er is een trap van bijna 900 !! treden, het meest in de schaduw vd begroeiing (bambu) op de berghelling.
Als je eenmaal boven bent ...... af en toe stoppen .... water drinken .... is het uitzicht grandioos. Een bergtop met een gat van tja 40 m doorsnede ong ?

De weg naar beneden gaat vlotter, en we gaan lunchen bij het restaurant op het terrein. We hebben best trek vd inspanning en genieten van het eten.
Het is er erg druk (goed teken), en plotseling zien we , na wat gegil uit de zaal een uit de kluiten gewassen spin langs de muur kruipen.
De zoomlens is dan best handig :-) Ik reken af, is het echt maar € 4,- pp incl drinken ??? ok. We halen onze fietsen op en vervolgen onze weg.

Onderweg is het goed uitkijken bij het oversteken van de grote weg, en ook voor passerende motorvoertuigen.
Ze controleren hier ook steeds of de claxon het nog wel doet. Rond 15 uur zijn we er weer, en brengen de fietsen terug naar de verhuur.
Lekker douchen / zwembad ..... Bij de receptie bestellen we 4 kaarten voor de lichtshow van morgenavond. Later genieten we weer van ons avondeten en chillen lekker buiten voor de deur.

Vandaag, zondag overdag, doen we heerlijk niets.... Vanmiddag gaan de kinderen een chinese waaier maken en beschilderen.
Vanavond bezoeken we de lichtshow in Yangshuo.

Groetjes.

Ping'an

Beste lezers,

Allereerst dank voor alle leuke en lieve reacties.
Het is alweer donderdag 4 aug (18.00 uur), we zitten op het balkon van ons hotel met uitzicht over enorme mooie rijstvelden. Ik graaf in mijn geheugen
wat er de laatste dagen is gebeurd, om wat te schrijven. 1 ding is zeker. De tijd vliegt.... Er stond ook genoeg op het programma.
Dinsdag hebben we een vrije dag in Nanchang. Iets later opstaan en even niet op de tijd letten, is zeer welkom.
Na het ontbijt gaan we in de buurt van het hotel wandelen, we zien wel waar we uitkomen. Met de "businesscard" van het hotel in de pocket, en zoveel taxi's
hier, komt het vanzelf goed. De temperatuur liegt er niet om vandaag: 38 plus. Serieus, je raakt er aan gewend. Veel water drinken.

We lopen eerst een straatje in waar we in 2004 bij een van de vele ateliers haar chinese naam hebben laten kalligraferen. Ja waar was het ook al weer.
Niet meer terug te vinden.... Er wordt veel vernieuwd. Afbreken en nieuw bouwen blijkt goedkoper. Onderhoud/ renovatie is hier niet aan de orde.
Een luxe winkelstraat in/ uit, wat koele drankjes, willen we richting een plein lopen die we onderweg met Liung een keer gezien hebben (shopping Mall).
Maar het blijkt iets lastiger dan gedacht, na veel vragen en doorstappen komen we er. Even rondneuzen, kijken , kijken niets kopen :-), softijs van KFC en
we krijgen het idee om ook even naar het paviljoen achter het hotel te gaan waar we ooit zijn geweest. Memories..
We wagen ons door het drukke verkeer naar de overkant en houden een taxi aan om ons terug te brengen naar het hotel. Na dit ritje van 3 km en 15 minuten, reken ik
maar 10 yuan af met de chauffeur. Huh... € 1,35. Op naar het paviljoen, dit ligt pal achter het hotel aan de Gan rivier. Dit paviljoen is veranderd, moderner,
maar niet zo authentiek als in 2004. Er valt van alles te zien over de chinese geschiedenis. Maar helaas weinig tot niets vertaald in het engels, dus enige
fantasie is niet verkeerd.
Na dit bezoek gaan we eten bij restaurant DeLong waar we de eerste avond ook zeer smaakvol gegeten hebben. Een volledig chinese kaart en andere medewerkers
dan de eerste dag hier, vergt enige pantomime voor de juiste bestelling. Gelukkig zegt een chinese kip ook " tok tok " en een ei leggen is duidelijk en hilarisch.

Terug naar het hotel de koffers voorbereiden, morgen komt Liyung ons om 11.30 op halen.

Woensdag, stipt op tijd staan Liyung en de chauffeur klaar om ons naar het treinstation te brengen waar we met de hoge snelheids trein (2e keer) van 13.00 uur
naar Guilin reizen. Nu zitten we wel 1e klas, met meer been en zitruimte tov de vorige ervaring in de HSL. Met 309 km/h trekken de bergen als een decor aan ons
raam voorbij en rijden we 18.15 uur (1100 km verder) conform schema het station in Guilin binnen. 'Gelukkig' hebben ze hier geen lift of roltrap, dus een alternatieve
fitness training komt spontaan opzetten. Bij de uitgang staat Amy klaar met een bord 'Fam. Bickes'. 5 uur in de trein, en nu 2 uur in de bus naar Ping'an.
De kinderen zijn dapper en volgen ons zonder gesputter in deze vermoeiende trip. Petje af jongens.

De reis in het busje van Guilin naar Ping'an doet me sterk denken aan een soort Parijs-Dakar. Hoge snelheid, links en rechts inhalen, slechte verlichting,
veel getoeter, slechte vering, duidelijke gaten en kuilen in de weg, op het laatst weinig brandstof zodat de airco uitgaat om brandstof te besparen, en met open ramen
vervolgen we de weg tot aan Ping'an. We zijn er bijna. Het laatste stuk naar het hotel kan niet met de auto, maar zal lopend moeten gebeuren zoals in de gids vermeld.

De bus staat stil en de chauffeur laadt onze koffers uit. Het is goed donker, en Amy, de gids, pakt een zaklantaarn en vraagt ons of we toevallig
ook verlichting hebben......... hahaha nou niet echt. Tja een zo goed als lege smartphone, met een zaklamp app ??? Plotseling komen er 4 dragers aan waarvan 2
met manden op de rug. 2 mannen en 2 vrouwen. Zij binden onze zware koffers op de manden resp. op hun rug en beginnen te lopen. Helling op !! Ik vraag Amy vlug,
is this normal ? , its very heavy, i can do my own. Het blijkt voor deze dragers de normaalste zaak vd wereld. Het is een tocht over keien, trapjes, steegjes, en
bergop. We voelen ons niet echt fijn zeg maar, zoals je je voor kunt stellen. Maar goed, zoals eerder geschreven, het is een totaal andere wereld.
Zet je westerse bril maar af. In het hotel geef ik de dragers een goede fooi en bedank ze hartelijk voor het dragen van ...
Buiten is alleen het concert van krekels te horen, en wat lichtpuntjes. We zijn reuze beieuwd naar het uitzicht morgenvroeg. Een lekkere warme maaltijd, een douche
en goede bedden staan in deze volgorde voor ons klaar. In onze family-kamer kruipt een OVO (Ongeidentificeerd Vliegend Object) op de muur, die heel dapper door Silvya
met een tissue naar een andere lokatie wordt gestuurd. Welterusten.

Het is bijna 8 uur als wij na een goede nachtrust de gordijnen open doen, en getrakteerd worden op een geweldig uitzicht over de terrasvormige
rijstvelden op de berghellingen. Het is een prima hotel met een geweldige keuken. In dit dorpje van 800 inwoners zijn ong. 100 hotels !! en guesthouses,
aldus Amy. Begin oktober tijdens de feestweek, is er zelfs geen kamer meer te krijgen.
Na het ontbijt lopen we door het dorp naar beneden langs winkeltjes, open keukens, veel restaurants en allerlei verkopers. Wat is het hier geweldig mooi.

Vanmiddag zijn Jian en Dalong bij het hotel gebleven (chillen) en zijn Silvya en ik naar de twee viewpoints gelopen op de bergtoppen, "seven stars with the moon", en
"9 dragons and 3 tigers" om te genieten van een prachtig uitzicht. Het avondeten was weer lekker in het hotel. Op het terras , luisteren we nog even naar het concert
van nog meer krekels. Morgen om 10 uur haalt de bus (SUV) ons op, voor de trip naar Yangshuo. Foto's volgen.

Zai Yen.

Nanchang (2)

Hi

Zondagmorgen ;
We hebben prima geslapen, en staan na een zeer goed ontbijt klaar in de lobby. Het ontbijt buffet bestaat uit chinese en " westerse " lekkernijen.
Het is iets voor 9 uur, en Liyung komt ons ophalen. Aan zijn voorhoofd te zien is het weer goed warm buiten. I think about thirty-nine degrees. Welcome.
We stappen in de gekoelde Buick bus, een luxe bus trouwens, met 4 captain chairs en een ruime 3e zitrij, lederen bekleding, en rijden richting het 'platteland' buiten Nanchang.
De boerderijen staan hier niet midden tussen de landerijen, maar naast elkaar, en bestaan uit 3 verdiepingen. Het is een status als je hier 'boer 'bent. De boeren hebben allemaal de huizen geerfd. Overdag boeren ze niet alleen, ze werken ook nog eens part-time in
de fabriek, en hebben zo een aardig inkomen. We stappen uit en bekijken wat rijstvelden, en een veld waar lotusplanten groeien. Hier zitten geen lotusbloemen meer aan.
De koppen met zaden staan er nog wel. Deze zaden worden gegeten, delicatesse.
Na elders nog een veld bekeken te hebben, gaan we naar de stad voor een lunch. We zijn in een restaurant aangekomen met 4 verdiepingen, en hebben een ruimte gekregen op de 4e verdieping in een eigen kamer. Je kunt ook beneden eten in een grote gemeenschappelijke ruimte, maar daar mag worden gerookt. Niet zo fijn.
In restaurants, mag er meestal gerookt worden, en de chinezen houden er eigen etiquette op na. Smakken, boeren, en roken terwijl er nog gegeten wordt, alles kan.
ach je went er aan.... alhoewel. :-)

We zitten boven met ons zessen aan een ronde tafel, met een glazen draaiplateau. Liyung en de chauffeur eten gezellig met ons mee. Liyung en ik bestellen een
aantal gerechten aan de hand van de plaatjes aan de muur beneden, die ook door hem worden toegelicht aan de bediening. Kort erna worden de gerechten in onze kamer gebracht. Het ene gerecht iets heter dan de andere ..... lekker koken kunnen ze wel hier.
Met thee en koud water, kunnen we soms wat blussen.

Met een volle buik rijden we naar een park, waar vaak veel ouders met kinderen komen om te spelen. Er staan wat kermis attracties, maar het is erg rustig.
Het is gewoon te warm. Op wat bankjes doen mensen hun middag tukje, en een kunstenaar is druk in de weer te kalligraferen. Met chinese karakters.
De originele namen van Jian en Dalòng laten we door hem kalligraferen in chinese karakters. Werkelijk prachtig om te zien, en het resultaat is top.
Een ijsje brengt tijdelijke verkoeling en we wandelen verder door het park, langs kaartspelende bejaarden en jongeren, bloeiende lotusbloemen en wat hangouderen.

Tot slot wil Liyung nog met ons naar een museum van Nanchang, waar we helaas de toegang worden geweigerd, door een overijverige en oververhitte portier / agent / dienstklopper
omdat we ons paspoort niet bij ons hebben. Nee, daar loop je ook niet de hele dag mee rond, en in deze hitte en transpiratie kun je het uitwringen op het eind vd dag.
Liyung probeert het nog, maar helaas. Normaal is dit niet nodig, blijkt uit eerdere ervaringen. (waarschijnlijk een andere portier).

Terug naar het hotel, lekker douchen en ff chillen. Morgen, maandag, worden we om 9 uur opgehaald. We gaan naar Fengxin county naar het kindertehuis van Jian.

Maandagmorgen;
Stipt op tijd staat Liyung in de foyer van ons hotel. Het is wederom erg mooi weer. 38 ipv 39 graden vandaag. Iig gelukkig geen regen zoals eerder in Beijing.
Na 5 kwartier rijden komen we aan in Fengxin County / Hui Bu, bij het kantoor van het kindertehuis. Ons bezoek is aangekondigd, en als we uitstappen, worden we conform het protocol van bijzondere gebeurtenissen, verwelkomd met een 10 duizend klapper van echt chinees vuurwerk. (firecrackers) Oorverdovend, maar hartverwarmend.
Een gastvrije knuffel van de directrice volgt. We gaan het kantoor binnen en nemen plaats. Er staan alllerlei lekkernijen voor ons klaar.

Van het kamerbreed groot spandoek, met de tekst "Welkom Jian (chinese naam) " worden we stil en moeten we even slikken .... Wat een hartverwarmend en gastvrij welkom.
Na wat fotos, en een korte rondleiding bij het gebouw van het voormalige kindertehuis, rijden we naar een restaurant, waar we zijn uitgenodigd voor de lunch
samen met een ander spaans gezin, die ook een bezoek brengen voor hun dochter. Een nieuw kindertehuis staat iets verderop, en het voormalige kindertehuis
doet nu dienst als een soort bejaardentehuis. Het is heel bijzonder , en ook fijn, om dit vandaag allemaal te mogen ervaren.
De lunch, (warm eten met wel 10 gerechten), sluiten we af. We bedanken de directrice en collegae ontzettend, voor alles en rijden terug naar het Gloria Grand hotel.
In het hotel, zie ik toevallig een plaatje van een zwembad voorbij komen op een billboard, blijkt dat ze er hier ook één hebben, de kids zijn dolblij.

Iets eerder dan 18 uur, komt Shirley op bezoek in onze kamer, zoals is afgesproken met Liyung. Shirley is onze gids uit 2004. Ze had helaas geen gelegenheid om
onze gids te zijn deze reis, maar wilde ons wel graag ontmoeten. Dit was erg leuk, en fijn. Wow Jian, 12 jaar later, al een hele dame.
Na veel praten, wat drinken en snoepen en presentjes hebben we afscheid genomen.
Al met al een indrukwekkende dag.... nu eerst nog iets eten en voor straks welterusten. Morgen hebben we een vrije dag ..... :-)

Nanchang

Ni Hao,

Donderdag zijn we naar het Terracottaleger geweest. Een plaatje zegt meer dan duizend woorden... (foto's v serie 5)
Terug in het hotel hebben de kinderen zich lekker vermaakt in het overdekte zwembad op de 3e verdieping ... Dat is best uniek hier een zwembad in het hotel.
Wel verplicht een badmuts tbv de hygiëne, hu hu , die chinezen tuffen gewoon in de overloop van het bad. Ik vroeg het gewoon aan een chinees waarom ze (hij) dat doen,
en het enige eerlijke antwoord was, well its a bad habit of the chinese people .... ok ok thank you .... where you from ..... ah Golland ???
's Avonds hebben we even gelopen door wat de Islamitische wijk bleek. Allemaal eettentjes met open vuur, waar allerlei ondefinieerbare zaken op straat werden bereid.
Het zag er allemaal prachtig uit, mannen en vrouwen al roerend met grote lepels in nog grotere pannen. Ontzettend veel saté kramen, waar het rauwe vlees ongekoeld
naast lag. Het ruikt heerlijk, maar heb het niet geprobeerd. De verwachting is dat je dit beter kunt vermijden mbt buikloop.

De volgende dag hebben we ons gewaagd aan een fietstocht. Niet in het lokale verkeer, want ik denk dat je dat niet redt, maar veilig op de stadsmuur.
Hoe werkt het hier : Verkeerslicht op rood, en voetgangerslicht op groen ? Geen probleem, de auto's rijden gewoon door.
Het is echt duizendkeer kijken en jezelf veilig naar de overkant proberen te redden. Een uitdaging, zeg maar.

Om Xian staat een oude stadsmuur die nog geheel in takt is. Deze is erg breed, en je kunt er fietsen huren om rond te rijden.
We zijn eerst naar de North Gate gelopen, en hebben daar na enige discussie over enorme borg, een tandem gehuurd voor 2 uur. Met z'n 2-en een uur fietsen.
Het is op deze zonnige en zeer warme dag (40 graden), een beste kluif. Maar veel water drinken, is goed en belangrijk.

Oververhit en vermoeid vd wamte terug naar het hotel gelopen. De kinderen naar het zwembad en wij even chillen, en de spullen vergaren.
Morgen (zaterdag) gaan we vliegen vanaf Xian naar Nanchang in de provincie Jiangxi. In oktober 2004 zijn we in Nanchang geweest, en hebben Jian daar in onze
armen mogen sluiten.
We gaan naar het zelfde hotel toe, voorheen het Gloria Plaza hotel , nu het Gloria Grand Hotel.

Vanmorgen hebben we om 11.00 uur uitgecheckt en samen met Lily en chauffeur door het drukke verkeer naar het vliegveld van Xian.
Op het vliegveld van Xian was het niet zo gezellig bij de douane. Wij als westerse touristen , werden duidelijk anders behandeld dan de lokale bevolking.
De kinderen moesten hun botte knutselschaartje inleveren bij een zwaar gefrustreerde , somberkijkende , veel te grote maat uniform dragende, en te jonge chinese
ambtenaar. Wat een onzin.... had hij vanavond natuurlijk iets voor zijn eigen kinderen. De hoge wandelschoenen van Silvya en mij moesten uit, en apart door de scanner.
Alle gesloten flesjes water in leveren, paspoort 80 x gecheckt, fotos gemaakt en 2x handmatig gefouilleerd. Overkill ! Na ons kwam een chinees gezin met kinderen die huppelend en
fluitend door mochten lopen.
Ach ja, gelijke monniken, en ongelijke kappen of zo iets. :-) Het vliegtuig vertrekt.

In Nanchang worden we opgewacht door de gids ´Liyung´ als ik het goed heb gehoord, in plaats van Shirley (die we verwacht hadden). Shirley was te druk.
Shirley was onze gids in 2004. No problem at all.
Liyung, is een fijne, aardige en zeer goed engels sprekende gids. Hij komt uit deze omgeving en vertelt er veel over, en licht de agenda toe van de komende dagen.
Maandag gaan we naar het kindertehuis van Jian, in Fengxin county. Ons bezoek is al geheel voorbereid. Hij heeft al contact gehad met het tehuis.
Ben heel benieuwd. Tegenwoordig is het geen kindertehuis meer maar een bejaardentehuis.

In Nanchang wonen nu 6 miljoen mensen. Een verdubbeling tov 2004. Er is ook een nieuw vliegveld bijgebouwd en een nieuw gedeelte van de stad aan de andere kant
van de rivier "Gan".

We rijden in ong 3 kwartier naar het Gloria Grand Hotel. Het is ondertussen al ietwat gedateerd, maar voor nu, luxe genoeg. We hebben 2 mooie kamers, die zowat gelijk
zijn aan onze oude kamer. We gaan morgen wel even kijken. Zondag worden we om 9 uur opgehaald door Liyung en chauffeur, om de omgeving te bekijken.

We zijn net terug van een kleine wandeling in de buurt, waar we lekker hebben gegeten in een chinees restaurant. Het smaakte heerlijk.
Een soort van smoor ajam, gewokte broccoli, nassi goreng, en een heerlijke kippenbouillon, met tomaat en ei. De mensen zijn hier erg vriendelijk.
Er zijn veel eettentjes en restaurants. Ik sprak iemand aan op straat die "engels" kon, en ons zelfs naar het restaurant bracht. Just to be kind.
Top !

Welterusten .....

Xian

RRRRrrrrrrringgggg hu , wat.
Oja de wekker van hier naast. 5 uur. Nog heel ff ...ZZzzz.
Eerst 'genieten' van ons 2e en laatste ontbijt hier. Dit is een tradioneel lokaal chinees ontbijt, met ook herkenbare broodjes. Goed te doen voor 2 dagen.
Hier zijn de meningen over verdeeld. :-)
9.15 hebben we afgesproken met David, dat we klaar staan met onze bagage op de hoek van het straatje.
Aan de rand van het oefenplein vd school. Het busje vh hotel komt daar ons in laden en naar beneden brengen, naar de grens van
het "kung fu / shaolin" district. Je mag hier als public bus/taxi nl niet zo maar binnen rijden ....
Hier stappen we over in een groter busje, waarmee we naar Luoyang rijden. Onze 4 koffers gaan er met persen en meten in.

Onderweg is er veel te zien, mbt indruk over levensonderhoud, dagelijkse gang van zaken. Onbeperkte bagage mogelijkheden op een 2 wieler,
het is allemaal opmerkelijk anders dan bij ons in de westerse wereld. Misschien wel beter soms, qua regeltjes, dagelijkse stress.

We laten de gids en de chauffeur kennis maken met het fenomeen drop. ik krijg nog pijn in de buik vh lachen. Geheel onbekend natuurlijk.
Maar na enige aarzeling en 10 x bestuderen / ruiken, durven ze het toch aan. Het was een suikervrij zoutdropje. Voor ons lekker.
David, vraagt na 5 seconden of we hier voor hebben moeten betalen ....... en nog wat opmerkingen, maar eet het stug op.
De chauffeur kijkt vrij ongemakelijk en laat enige bewegingen met zijn gezicht zien, en vraagt in het chinees aan Davis om een tissue , blijkt.
Om het uit zijn mond te halen.... Maar wel geproefd.

In Luoyang (woonplaats van David overigens) komen we op de parkeerplaats van het Grotten complex, waar David de entree tickets en de kaartjes voor
de battery car scoort voor ons. We stappen over in een "groot" elektrisch golfwagentje en rijden naar de entree van het complex. Onderweg enige oponthoud door
een verkeerd geparkeerde eigenwijze taxi, die beste file veroorzaakte. Ik heb nog nooit 2 chinezen zo kwaad zien worden hier ..... draak van een vent denk ik.

We rijden een prachtige brug over en komen op het complex. Het zijn grotten , aan de buitenkant van een berg, waar men kan bidden. Je loopt geen donkere gangen in oid.
Er staan 99.999 boedda's hier vertelt David, en de duizendste ? .... vraagt hij. En wijst naar zijn hart. Die zit daar bij iedereen. Top.

Mooi om te zien allemaal, en er is ook veel te zien. Een aantal keren wordt aan Silvya gevraagd om samen met haar op de foto te mogen. Bijzondere verschijning blijkbaar.
Een blonde vrouw tussen alle chinezen. NiHao, make pictule ...
We wandelen en bekijken veel beelden, en de geschiedenis incl een tas vol legendes worden door David aan ons verteld. Het is een enthousiaste man.
De laatste draak is niet meer .... lucky us.

Ok almost lunchtime. Met de batterycar terug naar het parkeerterrein, waar we door David op waterijs worden getrakteerd, met een echte chinese smaak.
Heerlijk, maar niet te omschrijven. Lijkt een beetje op de indische rozenstroop, voor de kenners.

Een vlotte lunche in een voor hem bekend restaurant onderweg naar de railwaystation waar we om 16:07 met de HSL van Luoyang-longmen naar Xian vertrekken.
Een afstand van ruim 400 km in iets meer dan 1,5 uur. Op het bord in de trein verschijnt Speed 299 km/h... zoef zoef. De trein is snel, stil, en comfortabel.
Ideaal vervoermiddel voor deze afstand.

In Xian, is Lilly, our guide for these three days, with a board Family Bickes ..... Yes right.
Op naar het hotel, een uur in een busje. Xian is niet zo groot, ong 8 milj mensen. hu hu. Schoner en groener dan Beijing op het eerste gezicht.
In het hotel krijgen we 2 prachtkamers met tussendeur, en heerlijke bedden. Na het eten in het "westerse" restaurant, 1 vd 2, van dit hotel, frieten oa !!
lekker slapen.
Geen haan om 5 uur, of alarmbel, maar een geplande morningcall om 6 uur. 8 uur vertrekken we met Lily en chauffeur naar het Terracotta leger.
Het is wederom strak blauw, en iets koeler. 37 graden...
De foto's spreken voor zich. Wat een pracht !

Dengfeng (2)

Hi,

Zo, lekker geslapen , na de 'treinrit' van gisternacht. Prima bedden hier. Het ontbijt is van 7.30 - 8.30.
We hadden de wekker gezet. Dit was niet nodig achteraf. De KungFu school naast / onder ons gebruikt een soort van brandalarmbel,
alsof iemand zijn vinger vastzit in de deurbel. Helemaal niet irritant ....
Hoe vaak gaat de bel ?
Als ze verzamelen (appél), begin vd pauze, eind vd pauze, half uur voor het slapen , lichten uit, en niet te vergeten 'de reveille' de
"morning call " ja ja om 5.00 !! uur. Ze hebben ook een 'K' (ungfu)haan die fanatiek meedoet, om dezelfde tijd. Verslapen lukt dus niet :-) no problem.

Gisteren hebben we na het avondeten en vanmorgen na het ontbijt een stukje gewandeld in de buurt, en zie je veel verschillende groepen oefenen.
In lenigheid, snelheid, kracht , souplesse ... de jongste kinderen zijn ong 5 jaar. Ze blijven hier tot hun 19e, 20e jaar en ze afgestudeerd zijn,
en krijgen maar een aantal keren per jaar bezoek van hun ouders. Dit is overigens alleen maar mogelijk voor chinese families met een (boven)gemiddeld inkomen,
het is zeker niet kosteloos.
In oa onze hotelkamer, verblijven de bezoekende ouders vaak.
Het is een totaal andere wereld.

Rond 10.30 zijn we samen met David (onze vrolijke chinees / engelse gids) op pad gegaan. Het weer is erg mooi. Strak blauw en maar 39 graden .....

Eerst een stukje wandelen naar het Kung Fu theater nabij de Shaolin Tempel waar we een Kung Fu show mochten aanschouwen, kunstig en prachtig.
Na deze show, lunchtijd, heeft David ons meegenomen naar de eetzaal waar we genoten van een eenvoudige authentieke maaltijd, waar alleen de leerlingen zelf
ook eten. Je moest die ogen zien .... Maar een glimlach en uitnodigend gebaar is internationaal.

Buiten weer een halve fles water gedronken, en lopen naar de Shaolin Tempel. Veel mooie oude tempels gevuld met vergulde Boeddha beelden en wierook.
Elk gebouw een eigen verhaal. Deze bouwwerken zijn van de 15e eeuw ! en staan nog steeds.

In het park rondom de tempel staan ong 250 pagodes. (Soort graven) van de belangrijkste kungfu monniken. De rest is gecremeerd, zoals overal in china gebeurd.

Hierna zijn we naar Sanhuang village gegaan op de top van de berg (2500 m) met een gesloten gondel. Wat een uitzicht. Terug in het hotel genoten van bami-soep rn
vast wat spullen bij elkaar gezocht, gezien we morgenvroeg met onze 4 koffers naar Luoyang gaan, naar de Drakenpoort grotten.
Als blijkt dat dit het laatste reisverslag wordt , dan bestaan er dus nog draken .....